Spis treści:
Zgodnie ze stanowiskiem wypracowanym przez Unię Europejską państwa członkowskie powinny współpracować ze sobą w zakresie uznawania wyroków i wykonywania orzeczonych kar po to, aby ułatwić resocjalizację osoby skazanej. Instrumentem prawnym, który taką współpracę umożliwia jest Decyzja Ramowa Rady Unii Europejskiej 2008/909/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r (dalej: decyzja ramowa). Na mocy decyzji ramowej we wskazanych w przepisach okolicznościach możliwe jest przekazanie orzeczenia do wykonania z jednego państwa członkowskiego do drugiego. Z niniejszego artykułu dowiesz się, kiedy możliwe jest wydanie osoby skazanej w Polsce do więzienia w Niemczech.
Wydana w 2008 r. decyzja ramowa została implementowana przez poszczególnych ustawodawców państw członkowskich. Odpowiednie przepisy implementujące zawierają w szczególności Strafprozessordnung (czyli niemiecki kodeks postępowania karnego) oraz polski Kodeks postępowania karnego (dalej: kpk). Instytucja uznawania orzeczeń skazujących na karę pozbawienia wolności została przyjęta do polskiej ustawy w wyniku implementacji decyzji ramowej na podstawie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy o prokuraturze oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym. Wskutek implementacji do kpk wprowadzono dwa nowe rozdziały: 66f oraz 66g. Pierwszy z nich dotyczy sytuacji, gdy osoba skazana ma zostać przekazana z Polski do innego państwa członkowskiego. Drugi zaś odnosi się do przypadku, gdy przekazanie ma nastąpić z innego państwa członkowskiego do Polski.
Na mocy przepisu art. 611t § 2. wystąpienie przez sąd polski o wykonanie orzeczenia w innym państwie członkowskim może nastąpić nie tylko z urzędu, ale również na wniosek Ministra Sprawiedliwości, właściwego sądu lub innego organu państwa członkowskiego (np. Niemiec) lub samego skazanego. Zgodnie z § 3. art. 611t sąd kieruje rzeczone wystąpienie do właściwego sądu lub organu:
Na mocy powyższych przepisów przekazanie orzeczenia do wykonania w Niemczech jest możliwe nie tylko wówczas, gdy skazany ma niemieckie obywatelstwo. Może się zdarzyć, że osobą przekazywaną jest osoba innej narodowości. O tym, czy przekazanie można w danych okolicznościach przeprowadzić powinny decydować względy resocjalizacyjne – przekazanie jest uzasadnione wówczas, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że ułatwi ono resocjalizację osoby skazanej. Warto na marginesie dodać, że gdy w grę wchodzi wykonanie kary w Niemczech, organem, do którego powinien wystąpić polski sąd jest niemiecka prokuratura.
Co do zasady warunkiem wystąpienia sądu polskiego o wykonanie orzeczenia w innym państwie członkowskim jest zgoda osoby skazanej (art. 611t § 1.). Od zasady tej istnieją jednakże trzy wyjątki. Zgodnie z art. 611 § 5. zgoda skazanego na przekazanie nie jest wymagana, w wypadku gdy orzeczenie jest przekazywane do:
Zauważmy zatem, że jeśli polski sąd występuje do niemieckiej prokuratury o wykonanie kary niemieckiego obywatela, zgoda skazanego nie jest konieczna.
Należy pamiętać, że niemiecka prokuratura nie musi udzielić zgody na przekazanie osoby skazanej z Polski do Niemiec (w sytuacji odwrotnej strona polska może odmówić państwu członkowskiemu przekazania orzeczenia do wykonania w Polsce). Podejmując decyzję o przejęciu obywatela niemieckiego prokuratura w Niemczech bierze pod uwagę np. więzi osoby skazanej z państwem niemieckim czy okoliczność wykonywania pracy w Niemczech.